De rit naar de top op Zaterdag 14 september 2013.
14 september 2013 - Bruck an der Großglocknerstraße, Oostenrijk
Nou mensen zoals jullie hebben kunnen lezen van Joke was ik vanmorgen vroeg al, rond de klok van 09.00 uur op de top van de Großglockner. Wat ging het allemaal snel vanmorgen. Ik had twee wekkers gezet, een gewone en mijn telefoon. Reeds om 05.00 uur liep de gewone wekker al af mijn telefoon heb ik helemaal niet gehoord, was natuurlijk geen probleem want ik heb bijna toch niet geslapen, hoe bedoel je nerveus. Wassen, aankleden, broodjes maken voor onderweg want ik had totaal geen trek om nu al te eten. Alles klaar en nagekeken, tasje om mijn middel en de camera en fototoestel in een plastic zak samen met de broodjes onder mijn arm. Volgens mij moest ik zeker nog 10 min. lopen naar de bus dus om 06.00 uur ging ik op pad richting het dorp. Wat keek ik vreemd op dat er een bus voor de ingang van de camping stond en die was mensen aan het inladen, ik aansluiten natuurlijk, armbandje laten zien en ik mocht naar binnen. Er waren ook mensen die zo meewilde maar die moesten, ja schrik niet € 15,00 betalen wel voor een retour hoor. Maar was dat even mazzel, ik wist dit echt niet. De rit liep via het dorp en binnen de korstte keren was de bus afgeladen. We waren met een klein kwartiertje rijden op de plaats van bestemming en iedereen liep op zijn dooie gemak richting de geparkeerde trekkers. Maar ja dan begint het, de ene weet niet hoe snel hij zijn trekker aan het lopen moet krijgen, de ander moet zeker een kwartier ploeteren om zijn ros te laten sputteren en maar niet te praten over de uitlaat gassen en rook die hiervan af komen, het staat blauw en zwart van de rook. Maar wie deert dat op dit moment. Het begon allemaal een beetje nerveus te worden, men wilde rijden en ja eindelijk mocht iedereen van het terrein af. Ja je begrijpt het al, ze willen allemaal tegelijk door het hek heen, lukt natuurlijk niet en dan heb je hetzelfde tafereel wat ik vroeger had met de bus, allemaal tegelijk vertrekken s’nachts om kwart over twaalf om maar het eerste weer in de garage te zijn, waar ze dan een half uur bleven ouwehoeren. Nou dat gebeurde hier ook, maar goed we konden rijden en we gingen op weg naar de toegangspoorten van de Hochalpenstraßße. Ja en hier moesten we weer allemaal achter elkaar aansluiten om één voor één door een poortje te kunnen. Allemaal op de klok, je werd afgevlagd en dan mocht je door. Heerlijk daar ging de weg gelijk omhoog met zo’n 10%. Het was gelukkig mooi weer en de rit ging vrij vlot, ik kan nu wel merken dat er nieuwe zuigers in mijn zetortje zitten, hij trok als een beer. Het zal zo’n 20 km zijn naar de top en we hebben daar ruim een goed uurtje over gedaan. Hoe hoger je kwam hoe witter alles werd. Mooie blauwe lucht, de zon scheen bijzonder vel tegen de witte berghellingen, het deed bijna zeer aan je ogen. De weg zelf lag geen sneeuw maar langs de kanten des te meer. Toen we boven kwamen, na de diverse haarspelt bochten moest ik de trekker parkeren in wel 20 cm sneeuw. Ik sprong eraf en natuurlijk precies boven een bult opgesnoven sneeuw, ik stond er gelijk tot bijna aan mijn knieën in, het zal leo niet wezen. Ik heb daar nog even een kwartiertje rondgelopen, filmen en foto’s maken, alhoewel het laatste lukte niet meer, waren de batterijen plotseling leeg terwijl ik ze de avond ervoor nog heb nagekeken. Maar goed dan geen foto’s. Ik stond vlak in de buurt van een paar Hollanders waarvan een stel er ook twee jaar terug bij waren toen ik samen met de hele groep was. Leuk, even oude herinneringen opgehaald.
Na de koffie ging ik terug naar mijn trekker want ik was natuurlijk nog niet tevreden, ik moest en zou nog even een paar honderd meter hoger gaan, naar de Edelweisspitse, 2577 mtr. hoog. Een vrij smalle weg leidt daarnaar toe, vrij steil wat natuurlijk erg leuk is om boven even te poseren bij het bekende bord van de Edelweisspitse. Daar stond me ook nog een band te spelen, in de kou maar wel verschrikkelijk leuk natuurlijk. Wat ook erg leuk is je moet ook weer steil naar beneden. Alles ging goed en ik ben gelijk maar doorgereden naar beneden vlak voor het dorpje “Fusch”. Daar stonden ze al klaar om mijn trekker te wassen, een paar van die mooie Oostenrijkse meiden die met een natte spons even je trekker bewerken en daarvan worden gelijk een paar foto’s gemaakt. Op zichzelf niets bijzonders ware het niet dat die meiden in toch wel vrij korte rokjes dat deden. Maar goed ook dat was snel gebeurd en ik ging weer richting de camping om vanmiddag mijn welverdiende plakkaat, jaja mijn tweede, op te halen. Ik heb hem en deze zit uiteraard over twee weken op mijn trekker als nieuw trofee. Vanavond is er nog een groot feest, waar ik natuurlijk wel even ga kijken. Wie weet heb ik nog een of andere prijs gewonnen, ik weet toch niet waar ze allemaal die prijzen voor geven. Intussen heb ik wel nog vanmiddag alles al klaar gemaakt om morgenochtend rond de klok van half negen weer te vertrekken richting Holland. Volgens de berichten zal het wat slechter gaan worden, dus ik heb mijn trekker jas er weer opgemaakt, zit ik toch een klein beetje droog als het regent en warmer. Dus mensen dit was weer de rit naar de Großglockner, het is me gelukkig weer gelukt en we gaan kijken of we goed en zonder problemen thuis kunnen komen. Je weet maar nooit.
Tot de volgende update.
PS. Oh ja, nog bedankt voor de vele leuke reacties, geweldig.
Het is gelukt en vanavond nog even genieten metg je kornuiten en dan.....morgen rustig en veilig naar huis.
We blijven je op de terugweg ook volgen.
Groetjes
Jaap en Nienke
Je hebt het weer geflikt samen met jou torretje.
Zo te lezen was het ook nu weer een geweldige ervaring.
Wij hopen dan ook dat jou terugreis net zo goed zal verlopen dan de heenreis.
groeten Arno en Annie.
Geweldig om te lezen hoe jij je rit hebt beleefd en dan ook nog ffe een stukkie verder rijd en ja stijl is het daar :-) maar je hebt het hem weer geflikt echt een top prestatie
een hele fijne terug reis en geniet van al het moois om je heen en duim mee dat het weer goed blijft
Groetjes
Helen
Wij wensen je een goede terugreis toe....en kijken al uit naar de volgende update.....!!
Groetjes Anne en Janneke en de kids
Groeten Jans en Winie